Χριστίνα Πηγάκη

Δικηγόρος, Νομική Σύμβουλος σε Θέματα Πνευματικής και Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας.

Η Χριστίνα Πηγάκη είναι δικηγόρος Αθηνών με μακρόχρονη και εξειδικευμένη εμπειρία στους τομείς του Δικαίου Πνευματικής και Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, του Εμπορικού Δικαίου και της νομικής υποστήριξης εταιριών και φορέων πολιτισμού και τεχνολογίας. Είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από το 1992 και δραστηριοποιείται ενεργά ως νομική σύμβουλος σε πληθώρα θεσμικών, επιχειρηματικών και καλλιτεχνικών φορέων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ξεκίνησε την επαγγελματική της πορεία με εξειδίκευση σε ζητήματα Εργατικού και Εμπορικού Δικαίου και σύντομα στράφηκε στον τομέα της Πνευματικής Ιδιοκτησίας, συνεργαζόμενη με το γραφείο του Α. Μεταξόπουλου και συμμετέχοντας ως νομική σύμβουλος σε ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου.

Από το 1995 διατηρεί ενεργή δικηγορική δραστηριότητα, παρέχοντας νομικές υπηρεσίες σε επιχειρήσεις, εκδοτικούς οίκους, κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, ενώ έχει εκπροσωπήσει νομικά πολυάριθμους οργανισμούς και εταιρείες στον χώρο των οπτικοακουστικών μέσων. Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με διεθνείς παραγωγές όπως “Το Μαντολίνι του Λοχαγού Κορέλι”, “Lara Croft: Tomb Raider 2”, “Swimming Home” και ταινίες των Θ. Αγγελόπουλου, Μ. Κακογιάννη και Π. Βούλγαρη.

Έχει διατελέσει νομικός σύμβουλος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος, του Συνδέσμου Παραγωγών Οπτικοακουστικών Έργων (ΣΑΠΟΕ), της Ένωσης Παραγωγών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΠΑΚΤ), της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, της ON Telecoms A.E. και της DIGI 8 A.E., μεταξύ άλλων.

Το 2010 συμμετείχε σε δύο νομοπαρασκευαστικές επιτροπές του Υπουργείου Πολιτισμού για τη θέσπιση του Ν. 3905/2010 και για την έκδοση προεδρικού διατάγματος σχετικά με τις Ανώτερες Σχολές Κινηματογράφου – Τηλεόρασης. Από το 2007 εκπροσωπεί νομικά κλαδικούς φορείς σε Υπουργεία και δημόσιους οργανισμούς, ενώ από το 2015 είναι νομική σύμβουλος του «Δικτύου Ελληνικών Επιχειρήσεων Παραγωγής Οπτικοακουστικών Έργων».

Η δράση της διακρίνεται για τη βαθιά κατανόηση των θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, την ευελιξία στη νομική διαχείριση πολιτισμικών έργων και την ικανότητα να γεφυρώνει το δίκαιο με τις ανάγκες της σύγχρονης δημιουργίας και τεχνολογίας.